garip çocukluk anıları

4-5 yaşlarındayım, kaldırımda yürürken ayağım kaydı düştüm. dizimde kocaman bir yara oluştu, kanıyor. eve gittim ağlayarak. annem beni uyuttu ve uyandığımda yara yoktu. tamamen iyileşmişti dizim. nasıl oldu, ne kadar uyudum bilmiyorum..

sitede hızlıca bisiklet sürerken anlamsız bir şekilde balkonda oturan komşuya dönüp "motor yarışı" diye bağırmış ardından sola doğru dönerken gelen motora çarpıp motorun bir parçasını kırmıştım.

yüklükte yorganların üstünde yatardım kapakları da kapatır beni bulsunlar diye beklerdim

veletin biri bisikletle çarpmıştı. dizime vida saplandı. çocuk askerde şimdi. allah yardımcısı olsun..

tüplü sobadan alev alıp salonun ortasında ghost rider gibi koşmuştum... annem çocuk gitti diye çığlık atmıştı aq

benden 5 yaş küçük kardeşim yeni yeni yürümeye başlamıştı. tam dengesini sağlayamıyodu. benim yatağımın hemen bitişiğinde de petek vardı. bu eskiden dokümlü petekler olur ya bu şimdikiler gibi demir olanlardan değil. odama götürürdüm bunu gel yatakta zıplayalım diye. açıktan bi şey yapamıyodum bir şey falan demesinler, suç benim üstüme kalmasın diye. hiç dokunmadan kendi düşer kafasını peteğe çarpıp yarardı. her seferinde dikiş artırırdık. bunu tam 3 kere yapmıştım.

bisikletimi daha yeni almıştı babam böyle pembe mor arası bir renk, vitesi de var, ilk sürüşüm daha yaptım hızı yaptım hızı sonra sen git sadece ön freni sık... attığım takla ve üzerlerine düştüğüm el bileklerimin acısını unutamam. hatirladikça sızlarlar

baya ufaktım ablamla otların çalıların arasında gezerken bir mantara denk gelmiştik ben de mantarı severcesine ellemiştim ve ablam bana "o mantar zehirli sen ona dokundun öleceksin" demişti. o gün bugündür ölmeyi bekliyorum.

mahallede tanımadığım bir adamı durdurup bana top almasını söylemişim. top almadan o adamı mahalleden geçirmemişim. bir keresinde de borc vermiyor diye bakkalı darma duman yapmışım. küçüklükten geliyor bu sinir stres

bacağımdaki beni işaret ederek anne bu ne derdim annem her seferinde ben dye cevap verirdi ve en sonunda neden hep sen niye hiç ben olmuyorum diye ağlamıştım

bu mu la garip çocukluk anılarız? yok mu olm şöyle ; küçük yaşta sokaklarda büyüyen , dilencilik yapanınız? tinerciler arasında , köprü altlarından gelip , okuyup büyük adam olanınız yok mu ?adamlar bisikletten , oyuncaktan , koşmaktan bahsediyo. olm gariban adamın bisikleti mi olurmuş lan ? en fazla komşu çocuğunun olur sen mal mal onu izlersin! büyük adam oluncada içinde ukte kalır, ilk işin bisiklet almak olur. garibin ayakkabısı olmaz ayakkabısı... bisiklet ney lann ??

daha bir yaşında bile değilmişim ailenin son torunu olunca çok değer veririler(miş) o zamanlar benden 2 yaş büyük olan kuzenimde çocuk aklıyla kıskançlığından beni battaniye sarıp saklamış tabi benim çığlık seslerim üzerine annemler felan evi baya aramışlar eni sonu kuzenimin altında bulmuşlar annem hala anlatır resmen ölümden döndün diyor 🙄

bir ayakkabıcı vardı.ayakkabı kutularını hep bı yere toplardı.biz de 3 arkadaş o kutuların olduğu yere gittik.ben dedim yakalım onlar dedi yok kizarlar bize ben dinlemedim tabi bunları yaktım kutuları sonra ayakkabıcı amca gördü bizi ben kaçtım oradan iki arkadaşım kaçamadı ve dayak yediler jfndjjdkd

yokuş aşağı scooterla inerken tepe taklak yuvarlanmıştım pantolonum yırtılmıştı elim falan yaralanmıştı annem kızacak diye eve gidememiştim bi kaç saat. bu seferde hem geç gittiğim için hemde sürme dediği scooter'ı sürüp düştüğüm için azar işitmiştim.

vişne çekirdeğiyle oynarken burnuma kaçması

yan komşumuz vardı o zamanlar gecekonduda oturuyoruz komşuluk ilişkileri efsane neyse komşumuzun babası ankaraya geldi bunlara kalmaya benide çok severdi hep beni çağırtırdı torunundan onlarla oynamaz beni kucağına alır akşama kadar oynatırdı. bu pipo içerdi sigara içmezdi ben hep verde bi kez tadına bakayım derdim bigün adam dayanamadımı artık yada canındanmı bezdi anlamadım al lan dedi uzattı bak böyle böyle yapacan diye anlattı bide dayı bi çektim benim gözler kan çanağı ufacık çocuğum daha öksürmekten ölecem midemde bi hayli bulanıyor böyle sadece beyttthh diye bi ses çıkarıp adamın üstüne kustuğumu hatırlıyorum sonrası sabah güneş doğana kadar allam nolur beni öldürme ben seni çok seviyom sende beni sev ben ölmeyim noluuurrr diye ağlaya ağlaya dua etmiştim aq ağöqğsaçsğs

annem markete gideceği bir gün sen evde dur ben sana istediğin şeylerden alıcam demiş o zamanlar 4 5 yaşında falanım tamam diyorum. kadın markete bir giriyo karşısında ben

gördüğüm bütün bebeklerin çükünü keser sünnet ettim diye sevinirdim ki ben daha sünnet bile olmamıştım o sıralar iyi kendiminkini kesmedim assdfgdhsjsksksj

112yi arayıp acan kadina is çıkışı yemek teklif ederdim aq

ilkokulda 5 milyon olan(zamanın parasıyla) temizlik parasını 50 milyon sanıp pedere 50 milyon temizlik parası isteniyor deyince,pederin öğretmeni arayıp işin aslını öğrenmesi sonucu yediğim temiz dayağı hala unutamam

5 6 yaşlarında 4 tekerlekli bisikletim vardı pembeydi hemde.elimde maden suyu şişesi,altımda dört tekerlekli bisiklet kaldırımdan inerken bi anda arka tarafın kalktığını hissettim ve en son hatırladığım şey anne diye çığlık atışımdı.elime cam girmiş ve 4 tane dikiş atıldı.4 ay sonra yine aynı şey tekrar oldu ve ona da 3 dikiş.ikisi de aynı elim.

küçükken tuvaletin kapağı yoktu bende o zaman içine ne düşürdüm bilmiyorum elimi soktum tuvalete sonra annem öğrenince beni çamaşır suyuyla yıkamıştı kaç gün boyunca yediğim fırçayı unutamam :((

bana üveysin diyolardı hep yoldan bulduklarından filan bahsediyolardı çok ağlamıştım gerçek ailemi nasıl bulurum diye baya düşünmüştüm

su diye aseton içip sonrada bunu bir marifetmiş gibi akraba komşu demeden herkese anlatmam 😖

kuzenim beni çamaşır makinesine sokup yıkamaya çalışmak istemesi...

mahalleden benim yaşlarımda bir çocuk benden 5 yaş küçük olan kardeşimi dövmüş kardeşim eve ağlaya ağlaya gelmişti. ben de tabi 11/12 yaşlarındayım, dayanamam sevdiklerimin acı çekmesine hele ki başkaları tarafından. bir hışımla daldım mahalleye soluk soluk çocuğu arıyorum, ve buldum sonunda. bi güzel dövdüm. oh mis. bir kızdan dayak yediğini hala unutamamıştır kesin ashdfh

4-5 yaşlarındayım. amcamla yüzüyoruz. deniz de berraktı sanırım. kolluksuz yüzmeye çalışıyorum. bir yandan da suyun altına bakıyordum. "aaa amca bak, suyun altında tekerlek var" tekerlek de üstüne beton dökülmüş haldeydi, sanırım balık kafesleri için. "yok yavrum o tekerlek değil. denizin vanası. sakın dokunayım deme, açılırsa sular gider balıklar ölür." bana öyle mantıklı gelmişti ki uzun süre denizin vanasının olduğunu sanmıştım. zalımsın amca.

sürekli top oynadığımız cayirda bir deli doktor efsanesi dönerdi. top arka taraftaki bogurtlen ağaçların arasına kaçtığı zaman kimse tek başına topu almaya gitmezdi, hatta ormanda korkudan yalnız iseyemezdik. artık o kadar korktuk ki kedi gördüğümüzde ' bak bu deli doktorun kedisi', 'bu deli doktorun ayak izi' diyerek telaslanirdik. deli doktor bogurtlen ağaçlarının arkalarına gizlendiği söylentisi iyice artti ve en sonunda bütün ormanı yakdık.

sapanla kuş avlıyorduk 3-4 arkadas tabi ufağız içimizden birisi çok vicdanlıydı. kuşu vururduk ağlardı felan neyse bu birgün dedi sizi vursalar öyle hosunuza gidermi? bende bilmem deneyelim demiştim çocuk karsıma geçti sık bakalım dedi sıktım kafası yarılmıştı.şuan cami de hocalık yapıyor imanlı cocukmus :d

7 8 yaşındayım aşağı mahalleye gitmiştik maç yapmaya maç yaptık bitti onlarda bizden 2 yas büyüklerde var neyse biz tam mahalleye geçicegiz aralarından bitanesi bunlar bize küfür etti dedi o cocuga hala küfür ediyorum durup dururken yalan attı şerefsiz bizi bi kovalamaya başladılar bizimkiler kaçtı ben yakalandım aralarındayım bir ağlamaya başladım çocuklar insafa geldi saldılar beni eve gidiyorum yolda annem denk geldi bana bi bağrıyor bi bağrıyor bizim arkadaşlar gitmiş direk anneme senin oğlanı dövüyorlar demişler kadın da telaşa sarmış tabi napsin annem

küçükken iki erkek kuzenimle büyüdüm onlar ne yapsa aynısını yapardım saçlarımı onlar gibi kestirir aynı kıyafetleri alır onlarla futbol oynardım bir sürü arabalarım vardı.neyse bi gün şu boncuklu silahlar var ya onlardan aldık bi sıktım tekinin gözüne geldi bu bağırıyo ağlıyo falan bende gülmüştüm güldüğüm içinde dayak yemiştim fdjhgfdjgkg sonra bu malaklar sünnet oldu, bende istiyorum tabi ağlıyorum yırtıyorum kendimi çok geçmeden tekinin kıyafetlerini giydirdiler sünnet oldun demişler inanmışım aq gözler dolu dolu öyle bi fotoğrafım var, sülalede herkesin vitrininde durur dfgkhdkghg

parmak arası ayakkabılarım vardı anneme zorla aldırmıştım ablam bunları giyersem iki parmağımın arasının büyüyeceğini söyledi bende ayakkabıları kesmiştim ve kestiğimi daha yenilerde itiraf ettim

6 7 yaşındayken arkadaşım bize geldi her kızın küçükken mutlaka yaptığı şeyi yaptık saçımızı kestik bide kahkül sobanın kenarlarına hep saçımız dökülmüştü kapı çaldı saçımızı kestiğimizi anlamasınlar diye hemen sobaya atmaya kalkıyoruz çünkü bizim saçımız kesilir kesilmez uzar kimse bişe anlamaz

bisiklet ile direğe çarptım ayağım çıkmıştı

gençlik parkı'nda küçük çocuklar için sandallar var, ankara'da olanlar bilir büyük ihtimalle. her neyse annemler anlatmıştı bunu bana. daha 2-3 yaşlarındayken gitmişiz lunaparka bindirmişler beni o sandala, sandal dediğim küçük kendi kendine tur atan bir şey. ayıptır söylemesi biraz altıma kaçırmışım sonra o yaşta bunu nasıl akıl etmişim bilmiyorum suyla oynar gibi suları elimle sandalın içine alıyormuşum. üstümü de ıslatmışım güya sudan o ıslaklık. tabi annemler elektrik çarpıcak diye panik falan olmuşlar ama işediğimi görevliler anlamamış. muhteşem plan başarılı.

1 veya 2. sınıfta gözleri bozuk mı diye test yapıyorlardı tahtaya yazı yazıyorlar seni de sınıfın diğer ucuna götürüp okuturuyorlar. şimdi çıktım ben yani görüyorum ama harfi bilmiyorum (f harfiydi ) napicami şaşırdım (t demiştim) sonra beni de gözleri bozuk listesinde yazmışlardı anneme dedim de kurtulmuştum

daha küçüktüm 2'ye gidiyodum galiba. neyse bileğime annemin bas ortusunu sarip tavsan gibi ziplamaya basladim. ayagim da bir yere takildi yere yapistim. dizimide duvarin kenarinda catlak vardi oraya carpmsitim. baya acilmisti kemik gözüküyordu. kan icinde kalmisti dizim. ama annem kizar diye ablama bagirmistim. sonuc olarak ablam odadan cikmaya usenmis bende annemi cagirmistim. bir kerede basimi duvara carpip yarmistim. gene cok kanamisti. dikis atilmasindan korktugum icin kimseye soylememistim. sonuc olarak basim falan dönmüştü mecbur soylemek zorunda kalmistim.

yazın ortasında çizme giymiştim 6yaşlarında hala dalga geçerler

o zamanlar 1. sinifa gidiyorum kahvalti yapip okula gidicem annem tost yaptı yarısını yedim yarısı kaldı. annem onuda ye yoksa arkandan gelir dedi korktum biraz ama genede yemedim. okula gittim beslenme çantasını bi açtım yarim tost duruyor. beslenme cantasini attigim gibi sinifta arkamdan geldi diye deli gibi ağlamıştım jsjsjjsjsjjsjsjsjsjjd

internet kafeden çıkıp eve gidicektim karşıdan karşıya geçip hatta kendimle salakça bi iddiaya girdim yandan gelen araba bana yetişmeden hızlıca karşıya geçerim diye tabi uçarak geçtim, araba bana tam çarpıcakken zıpladım kaputta sekip cama yapıştım sinek gibi adam tabi panik oldu küçük bi çocuk olduğumdan bişey oldu sandı bende öyle sandım başta kötü çarpmıştı çünkü beni arabanın üstünden indirdiler ayağımdan çıkan terliğimi aramaya başladım isteyince verdiler sonra annem kızar diye terliğimi alıp kaçtım

kardeşler arasında her zaman ufak tefek atışmalar olmuştur ama sonu iyi biten atışmalardan. bi akşam iki kardeşim arasında ufak bi sürtüşme oldu. bizim büyük kardeş en küçüğümüze takılmak istemiş ( hepimiz takılırız halen de yaparız) tabi bizim ufaklık sinirlenince mahalle arasında kovalamaca başlıyor. yetişemeyeceğini anlayınca o sinirle yerden taş alıp atmak istemiş. tabi garibim nerden bilsin taş diye almak istediği şeyin kurbağa olacağını. gördüğüm son sahne şuydu büyük kardeş son gaz koşarken onu kovalayan kardeşim de kurbağa tutmanın verdiği korkuyla ters istikamete anneee çığlıklarıyla koşması oldu. sonuç aradan seneler geçmesine rağmen hatırladıkça hala kahkahalara boğuluyoruz.

babamla beraber arabayla bir yere gidiyorduk trafik sıkışmıştı, o sırada arkadan bi araba çarptı bizim arabaya. ne olduğunu anlayamadık falan babam tam arabadan inecekken babama dönüp sağlam çak baba xxxxxx çocuğuna demiştim. o anki bakışmamızı asla unutamam. bu arada en fazla 7 yaşındaydım sanırım.

komşuların ayakkabılarının teklerini merdiven boşluğundan bodrumun olduğu yere atıyordum sonra biri keşfetmiş ayakkabıların yerini tabi ama komşulara karşı o kadar premsestim kimse benden şüphelenmedi

kuzenim kerem ile bakkala diye çıktık evden. biz birinci katta oturuyoruz, tam merdivenlerden iki basamak aşağıya indik, inerken kerem'in eşofman paçasına takılıp bir an da yuvarlanmaya başladım. yuvarlanırken kafamı merdivenin sivri yerine çarptım, belimi vurup, morarttım. ama kerem'e hiç bir şey olmadı. oysa ki onun yuvarlanması gerekiyordu, kurban ben oldum. en garibi de nasıl denk getirdi isem yuvarlanırken en son ki basamakta oturur şekilde kaldım, etrafımı bir sorguladım 'neredeyim la ben?' gibisinden, tekrar yukarı çıktım. ve annemi görünce ağlamaya başladım, oysa ki onu görene kadar bir damla bile akmamıştı gözlerimden. sayko anılarımdan bir tanesi işte bu da.

allah affetsin 4-5 yaşlarındayken civcivim pislendi diye yıkayıp kurusun diye asmaya falan çalışmışım :(

karıncaları ameliyat etmeye çalışıyodum nedense amk

eve gelen misafirlerin topuklu ayakkabılarını giyip bakkala gidiyordum ve kendimi aşırı havalı hissediyordum.

sınıfta eren diye bir çocuk vardı.ilkokuldaydık. bu çocuk benim o çok sevdiğim mor,üzerinde panda olan topumu çay ocağından aldığı bıçakla patlattı. parçik pinçik etti.çok ağladım. sınıfta kimse yokken bir kağıda 'erenler ve küpekler giremez' yazıp kapıya asmıştım. çocuk rezil olmuştu xncnncjc

mahallede futbol maçı yapardık kızlar ve erkekler olarak, sırf biz kazanalim diye erkeklerin ayağına çelme takip düşürurdum. eve az şikayet gelmedi allah affetsin

7-8 yaşlarımdayım. babamla dizi izliyoruz. tvde bi çift öpüşür öpüşmez babam kanalı değiştirdi. dedim baba "bu neydi? naptılar bunlar?" babam ıkındı sıkıldı, en sonucunda dedi ki "çok gizli bir şey konuştukları için birbirine yaklaşarak fısıldadılar." gözlerimi devirdim. baba dedim. "yanlış biliyosun ihtiyar onlar öpüşüyordu." gözümü açtığımda cami avlusundaydım.